Grand Canyon 2

.... Ben er een beetje verlegen van, al die leuke reacties over mijn schrijfstijl. Er is maar een beperkt aantal mensen op de hoogte van mijn schrijverstalent....en nu dan bijna 30 volgers, een breed publiek haha! Als ik op zoek moet naar ander werk weet ik wat ik moet gaan doen! Welk genre het dan gaat worden......houd ik nog even voor me grinnik! Vanochtend even gewinkeld in Tusayan, nou ja gewinkeld het zijn iets van 6 winkeltjes. Robbert en Milou ook mee want Robbert moest nog "iets" hebben. Wat dan? Vroegen wij, dan kunnen we mee zoeken, het was "Hairspray" !! Het moet niet gekker worden haha. We hebben het niet gevonden maar onze kamer heeft nog genoeg "lak" voor een hele maand. Helma en ik hebben vanochtend vroeg een helikoptervlucht geboekt over de Grand Canyon voor 7 personen om 13.20 uur. ( Fred en Emiel gaan niet mee). We verdelen ons over 2 helikopters, toch maar uit voorzorg. Jeroen, Robbert en Milou in de ene en Helma, Merel, Tessa en ik in de andere. Amerika weet al alles van me, ik ben bevoeld, bevraagd, bekeken, ze hebben al mijn vingerafdrukken, een irisscan, m'n lengte, een foto en dan nu ook nog m'n gewicht grrrr....Bij de helikoptervlucht word je gewogen in de hal!! Nerveus om ons heen kijkend of het ook groot in beeld kwam maar dat was gelukkig niet het geval grinnik! Ik zat even in dubio om te vragen hoeveel ik woog, maar het is misschien beter om het niet te weten. We kregen een briefing en daarna naar de boardingroom. Daar kregen we een reddingsvest mee.....(waar is hier het water??) en mochten naar de helikopter. Fred en Emiel zwaaiden ons uit en wij...? Helma en ik zitten te snotteren, zijn zo emotioneel, vinden het zo kicken! Tessa mag voorin en Merel zit naast Helma. Na het grapje van de piloot: "is this your first time? me too!" stijgen we op. Nooit eerder zo iets geweldigs meegemaakt. Het nummer Gonna fly now uit de film Rocky schalt uit de luidsprekers en wij vliegen over een oerlandschap. Je ziet de indianendorpjes in je fantasie zo voor je, de vrouwen wassend aan de rivier, de mannen pijprokend in een kring om belangrijke zaken te bespreken..jaja. Het is niet te bevatten wat een overweldigende natuur! We prijzen ons gelukkig dat we dit mogen en kunnen doen. Het saamhorigheidsgevoel in de cabine neemt toe, de spanning af en op het laatst blèren Helma en ik mee met het nummer 'A horse with no name' : I've been through the desert on a horse with no name....(hoe fout is dit?) we zijn euforisch en kunnen de hele wereld aan haha. De andere helikopter heeft het ook gehaald en is geland. Nu weer met zijn allen naar de South rim van de Canyon alhoewel ik dan al weet dat het niet meer kan tippen aan deze ervaring.....

Anne